Nesta cova atoparás un territorio rebelde e libre de impostos. Para entrar non se piden referencias nin curriculum; non hai que pagar peaxe; non se precisa traxe de etiqueta nin gravata. Somentes un espírito aberto e tolerante.
Pasa, non te quedes na porta.
As cores cambian o mundo, o noso mundo. E un vai sometendo o pesar co azul, vai sometendo a ira co verde, vai transformando a negatividade co amarelo e vámonos enchéndonos de enerxía co naranxa.. por exemplo. Boa reflexión pictórica. un abrazo.
4 comentarios:
Encantoume. Non sei se ía por aí, pero a min paréceme un poema bastante optimista. Eu pintaríao todo verde! :)
As cores cambian o mundo, o noso mundo.
E un vai sometendo o pesar co azul, vai sometendo a ira co verde, vai transformando a negatividade co amarelo e vámonos enchéndonos de enerxía co naranxa.. por exemplo.
Boa reflexión pictórica.
un abrazo.
entendo perfectamente a ese pintor!
sen dúbiba algunha, gran reflexión!! e sí, de profesión pintor ;D jeje unha aperta, e encantado de seguir un blog desta magnitude. de 10 !
Publicar un comentario