Nesta cova atoparás un territorio rebelde e libre de impostos. Para entrar non se piden referencias nin curriculum; non hai que pagar peaxe; non se precisa traxe de etiqueta nin gravata. Somentes un espírito aberto e tolerante. Pasa, non te quedes na porta.
martes, 22 de marzo de 2011
lunes, 14 de marzo de 2011
EN BOCA PECHADA...
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZVGgz3MZDg55dI3335Ty7MqRx-e8jyc6S2Pr6CH6NArnLpD86JGKj3Hr7zaaQXTL5eKpMcS1Z4RttjlP2kbVxvq7_XWQNDgXaHVQxDyx_qrXbJms_J8VY4jF4dxCSGEb5Bs-hsTwXFOg/s320/boca+cerrada.jpg)
Non vos estrañe, pois, que non marque os naipes nin saque as mans dos bolsos. Tampouco vos sorprendades si baixo a vista, si arelo as sombras, si disimulo as feridas, si me esquezo de cousas que nunca coñecín, si busco o teléfono da brétema nas Páxinas Marelas e si me refuxio a cotío no meu tobo unipersoal.
Simplemente é que camiño de puntillas pola vida e ante as portas que se pechan e os brazos que me afastan non esperedes berros nin reproches. Desde o berce do desencanto reclamo o meu dereito o silencio.
(non falo de min)
Suscribirse a:
Entradas (Atom)