Urxencia por medrar

Había unha urxencia por medrar

por ser árbore, escada

raio de luz dende a fondura avesa

por saír da cova a enfrontarse

cos días azuis e o vento do norte.

Tiñamos tanto polo que gabear

dende a poderosa voz das raiceiras

na terra estrelecida

dende as xeracións de suor e sangue

que nos precederon polos séculos escuros.

E apuramos o paso

botando sobre os ombreiros

todo o peso da vida

que nos quedaba por diante.

                         Do poemario "Cartografía da infancia", incluído no libro "Zocas e decibelios"

Á beira da tarde

Estaba sentado á beira da tarde

unha  tarde calquera nunha aldea pequena.

Xa aprendera a quedarme a soas

sabía que a fraga remataba nalgunha nube

que na sobreira alguén gravara unhas iniciais

que as escaleiras non entendían de calendarios

que os faios gardaban misterios

que os paraugas predicían  a choiva

que a terra semellaba redonda

que as cartas sempre chegaban con retraso

e  que o mar era unha postal engurrada

que tardaría moitos veráns aínda en coñecer.

                             Do poemario "Cartografía da infancia", incluído no libro "Zocas e decibelios"

Xornadas do estío

De risas e xarope

eran as xornadas do verán

medas de palla en máxicos equilibrios

o rebumbio da aira o día da malla

e mulleres debruzadas

entre os sucos do millo.

Nun desafío á intemperie

explorabamos as devesas

gabeando ó máis alto dos carballos

agochabamos segredos

nas caracochas dos castiñeiros

e perseguiamos ós pardais a cantazos

con moi pouca puntería.

Non tiñamos presa nin horarios

nin un móbil de melodía estridente

nin axendas de peto

nas que marcar as citas.

Levantabámonos co sol

vibrando cun latir secreto

e volviamos á casa

cando xa escurecía

cos brazos cheos de rabuñaduras.

    

               Do poemario "Cartografía da infancia", incluído no libro "Zocas e decibelios".

En festas

Un estrondo de foguetes

linguas de vagalumes

subindo ó ceo.

O folión

esa estraña mestura

de maxia e violencia

 era o sinal avisando á contorna

do inicio das festas de San Xoán.

E había que limpar os cuartos

coa calma da decencia

matar o año

facer  o roscón

ter o mellor viño para os invitados.

E presumir estreando roupa

encherse de doces e lambonadas

explotar bombas contra as pedras

compartir xogos e Mirindas

e quedarse na verbena

todo fachendoso  no tiro de pichón.

                Do poemario "Cartografía da infancia", incluído no libro "Zocas e decibelios"