Feliz 2016

Aínda que se lle facemos caso a El Roto, que é un tipo ben informado…

Seguimos tocando fondo

Estas sombras como refuxio

para os que xa non temos

nada que agochar.

Esta primavera  con prognósticos

de catarreira e hipertensión.

Esta partida de póker 

cun proxecto fracasado de escaleira.

Este xoves que se arrastra  

co degusto amargo dos luns.

Esta manía de nadar a contracorrente,

ser carne de canón, ter ganas de  nada,

pórlle portas ó campo,  codificar os soños.

Esta mitoloxía de rancores,

esta intoxicación de morriña,

estas armas de dobre fío,

este teléfono mudo,

este xamais,

este por fin.

                                             Do libro "Territorios estraños"

12-12-2012

Pratos sucios no fregadeiro,

nos mobles unha capa antiga

de po e melancolía,

manchas de nostalxia

polas paredes,

as lembranzas esvarando

cara ós recantos,

e hai como un mutismo líquido

pendurado do teito.

No medio do salón, o  alugueiro

cruzou os dedos e tocou madeira

agardando que o 13

fose, por fin, 

o seu número da sorte.

                   Do libro "Territorios estraños"

Rajoy en estado puro

Os descifradores de códigos secretos agradecen calquera axuda que se lles poida prestar para tratar de descubrir que carallo quixo dicir Rajoy con esta frase: “Es el vecino el que elige al alcalde y es el alcalde el que quiere que sean los vecinos el alcalde.”
O tema corre présa porque este individuo seica se presenta a presidente de España. Cousa cando menos preocupante.

Estraños son os camiños do señor

Tentaba o cura colgar

un crucifixo na parede.

O martelo, violento por natureza,

mallaba con forza no cravo

ata que por causas descoñecidas

desviou a traxectoria e foi machucar

o dedo polgar da man esquerda

que suxeitaba a punta.

Hostia en Deus!!!

berrou o crego, adoecido.

                            Do libro "Territorios estraños"