viernes, 15 de enero de 2021

Poemas de Irving Layton

 


EL AIRE ES ASFIXIANTE

El aire es asfixiante.

              Así es mi alma.

El café está muy amargo.

              Así mis pensamientos.

El cigarrillo sabe mal.

Ídem mis emociones.

Hay un boquete inmundo en la pared

              Otro en mi corazón.

Va a empezar a llover.

              No me podrá aliviar la lluvia.

Mi dulce amor se ha fugado con otro.

              ¿Y qué más da?

La oigo llamar quedamente a mi puerta.

              Me trae el sufrimiento.

Me jura que me quiere.

              Le juro que la adoro.

El aire es asfixiante.

              Así es mi alma.

 

 

MALENTENDIDO

Le puse

la mano

en

el muslo.

 

Por el modo

en que ella

se apartó

vi que

su entrega

a la literatura

no era

perfecta.

 

                                Poemas de Irving Layton, traducidos por Salustiano Masó.

lunes, 11 de enero de 2021

Nas esquinas do frío



 Nestes últimos días houbo varias persoas que me preguntaron onde podían mercar “Nas esquinas do frío”, un título moi axeitado para estas datas. Así que informo desde aquí de forma xeral.

O libro está nas principais librarías de Galicia. Por exemplo, en Vigo podédelo atopar nas librarías Cartabón, Versus, Librouro; Nobel, en Pontevedra; Espacio Lector Nobel, en Ourense; Libraria Lume na Coruña; Follas Novas en Santiago; Trama e Biblos en Lugo; en Monforte, na libraría Agrasar; etc. Tamén se pode mercar por Internet desde Amazon, por exemplo. En calquera caso, se alguén ten dificultades para conseguilo que se poña en contacto comigo e xa vexo de facerllo chegar.

sábado, 9 de enero de 2021

Camuflaxe

 

aproveitar as horas

mudar de cidade

e esquecer o pasado

escribir un epitafio

para cando espertemos

barallar os naipes

coa habilidade dun croupier

neste casino de fábricas pechadas

borrar o rastro

coa perseveranza dun ourive

camuflarse entre a brétema

facer autostop cando os taxis

están fóra de servizo

afastarse da primeira liña de fogo

e abandonar a escena do crime

coas mans nos petos da cazadora vaqueira


                               Do libro "Nas esquinas do frío"

viernes, 1 de enero de 2021

En primera persona, de Mario Benedetti

 


EN PRIMERA PERSONA

Un cielo melancólico acompañó mi infancia

dios era una entelequia de misa y sacristía

con siete padrenuestros y alguna avemaría

me otorgaba perdones su divina jactancia

 

luego poquito a poco fue tomando distancia

y un día me hallé lejos de aquella eucaristía

vi tantas injusticias y tanta porquería

que dios ya no era dios sino una circunstancia

 

se agravó mi conciencia maravillosamente

y cada vez son menos las cosas en que creo

cuando interpelo a dios se va por la tangente

 

los milagros se venden de nuevo al menudeo

y así me fui cambiando de buen a mal creyente

de mal creyente a agnóstico y de agnóstico a ateo.

 

Do libro “La vida ese paréntesis”, de  Mario Benedetti