jueves, 12 de noviembre de 2015

Salvando as distancias

Nesta noite de ausencia,          
a cento e tantos quilómetros de desterro,
coa friaxe espallándose con preguiza
ó outro lado das ventás
onde quizais latexa unha cidade ou quizais nada,
noméote baixiño coma un esconxuro
para derreter as distancias
e recuperar o teu corpo doce coma mel,
e bebo outro trago
buscando o fondal dos teus ollos
e imaxínote entre as sabas,
espida, leda, cálida, turbadora.
O ron sábeme a ti. 
                    Do libro "Territorios estraños"