Segunda entrega do Cancioneiro Labrego de Sober: "A balada triste do labrador", interpretada polos Parentes.
Vou a gabea
e rómpeme o legón.
Vou rozar
e pícome cos toxos.
Subo a parra
e deixo todo a cotón,
a cotón, a cotón.
Ai Casiano, ai Casiano,
que mal che empeza este ano!
Vou rozar
e pícome cos toxos.
Subo a parra
e deixo todo a cotón,
a cotón, a cotón.
Ai Casiano, ai Casiano,
que mal che empeza este ano!
Quero ir a sacha
pero non teño
petola.
Busco leña para o
lume,
só atopo garabullos.
Ás dúas vou xantar
e non hai nada na cazola,
na cazola, na
cazola.
Ai Xavier, ai Xavier,
qué triste é ser
pobre en Sober!
Ceibei as vacas
e abeiroume a
Marela.
Fun pagar o censo
e perdín o autobús.
Logo fun a seitura
e corteime na canela
na canela, na
canela.
Ai Marcial, ai
Marcial
a vida na aldea está
moi mal!
Fun tornar a auga
e molleime no
lameiro.
Fun por unha empaca
de herba
e mexárana os cans.
Quixen botar un
cigarro,
non acendeu o
chisqueiro
o chisqueiro, o
chisqueiro.
Ai Nicanor, ai
Nicanor,
qué dura é a vida do
labrador!
Ai Casiano, ai Casiano,
que mal che empeza este ano!
Ai Xavier, ai Xavier,
qué triste é ser pobre en Sober!
Ai Marcial, ai Marcial,
a vida na aldea está moi mal!
Ai Nicanor, ai Nicanor,
qué dura é a vida do labrador!
Ai Asunción, ai Asunción,
bota un pouco de viño no porrón
porque se vai rematar esta canción,
porque se vai rematar esta canción,
porque se vai rematar esta canción!
Chis pon.
2 comentarios:
Non está nada mal anque prefiro o rock do " Arrinca no esterco ".
Ai Xavier, ti que cantas,
tamén che é moi triste
ser pobre en Antas!
Publicar un comentario