Ós antigos deuses
non lles faledes
destas frías metrópoles
onde camiñar é utopía
e a palabra unha maquillaxe
deste vivir sen alento
á beira dos mares contaminados
dos mísiles apuntando
ó centro da nosa soidade
de boy-scouts e comida requentada.
Ós antigos deuses
non lles faledes
do engano do dólar, o despacho
o aumento de soldo
as feridas da capa de ozono
o desexo a prazo fixo
a ameaza rabuñando nos cristais
o tiro na caluga
a cobiza negociando nos mercados
co día a día dos homes.
Ós antigos deuses
deixádeos no seu mundo
de feitizos e fogueiras
preto das submisas tribos
que lles gaban as fazañas
non lles mostredes o futuro
por eles inventado
este absurdo lugar
de loucuras e vertixes
chamado século XXI.
Do poemario "A pel no asfalto, incluído no libro "Zocas e decibelios"
No hay comentarios:
Publicar un comentario