Escribir para a cinsa

Hai días en que custa abrir as pálpebras

para camiñar de novo

sei que teño que loitar

pero fico deitado na alfombra

escoitando ó vello Dylan

e mascando chicle

mentres  alguén chora ou morre

e a desidia escorrega

polo regato da indiferenza.

Porque hai días

que esconden tesoiras entre o orballo

caixeiros fóra de servizo

corazóns fechados como petos

cavorcos que non teñen saída

latexos ou imaxes que son como ameazas

porque hai días

perigosamente cargados de fastío

porque hai un tempo

no que agroma pesaroso o desánimo

hoxe esta presada de terra feita home

escribirá para a cinsa, esa cinsa

na que medrarán novos folgos

na brincadeira luz doutras mañás.

                   Do poemario "A pel no asfalto", incluído no libro "Zocas e decibelios"