devecía
polos solpores e algunhas noites
sentábase
a contar estrelas
errático fugaz incomprendido
espantaba
as sombras
que o
querían afogar nun vaso de auga
gustaba
dos espellos
os
reloxos de area
os
labirintos
as
mitoloxías nórdicas
bebía
para non esquecer
berraba
para non sentirse tan illado
experimentou
o sabor do desterro e o fracaso
experto
na arte da negociación
nunca
conseguiu chegar a un acordo
bo coñecedor
dos camiños
desconfiaba
dos atallos
era
inofensivamente perigoso
escribiron
sobre el e nunca o soubo
un día
antes quedárase sen coartadas para malvivir
Do libro "Nas esquinas do frío"
No hay comentarios:
Publicar un comentario