viernes, 27 de noviembre de 2009

"FUE EN UN PUEBLO CON MAR"


Compracendo xentís peticións vou falar un pouco do concerto de Sabina en Vigo. Esto non é unha crítica (nin eu a sei facer, nin sería obxectivo) senón unhas pinceladas sobre a actuación. Para que vos fagades unha idea, vamos!
Pasaban uns minutos das 21:30 h. cando empezou a soar un enlatado "Blues del Alambique" e a voz rota de Sabina fixo enmudecer o pavillón mentres unha pertinaz néboa envolvía o escenario. Cando se disipou foron entrando os músicos e o final Joaquin, traxe azul marino e o clásico bombín.
Os primeiros temas foron do seu último traballo: "Tiramisú de limón", "Viudita de Clicquot", "Parte metereológico", para despois ir alternando temas novos coas cancións de sempre, que a peña entregada coreaba con ganas.
Escenario sobrio quizais buscando a intimidade e a complicidade co auditorio, o que de certo conseguiu. O fondo un panel cunha cidade que se intuía bohemia, musical e acolledora.
Estaba cómodo o de Úbeda e notábase, dedicou os consabidos guiños o público e uns versos a Vigo; incluso se permitiu bailar (cun estilo simpático-canalla) nalgunha das cancións.
Tiráronlle un sostén que soubo poñer con gracia encima do bombín, e no fondo, arriba de todo, moi preto de min uns rapaces despregaban de cando en vez unha pancarta na que se lía: “Joaquinito mira y saluda”. Vale, non foron moi orixinais pero o que conta é a intención.
Con el fomos a Praga "a fundar una ciudad / una noche a las diez de la mañana". Soubemos que "las canciones de amor que no quisiste / andan rodando ya por las aceras"; que “la verdad es solo un cabo suelto de la mentira”; e que “hay mariposas de arrabal / que nunca aprenden a volar, / vinagre y rosas a la hora de cenar”.
Non podían faltar, claro, os temas de sempre: “Medias negras”, “Calle Melancolía”, “Y nos dieron las diez”, “19 días y 500 noches”, así como Pancho Varona e García De Diego facendo os seus pinitos.
Foi xeneroso cos bises e deixou para o final dous temas cañeros e cómplices como “La del pirata cojo” e “Pastillas para no soñar”, cando xa a maxia fixera subir moito a temperatura e as mans e os pés non podían estar quietos.
Botei de menos a voz feminina e sensual de Olga Roman (non veu nesta xira), e que non incluíra no repertorio dous temas do seu novo álbum: “Menos dos alas” e “Violetas para Violeta”.
Pero non se pode pedir todo ¿verdade?

*As fotos que saquei co móvil quedaron mal así que pillei esta pola rede.

19 comentarios:

BRABIDO dijo...

Que envidea me das,a qualquera lle dan ganas de poñerse a corear e a saltar coas suas cancions.

Xa tes unha noite mais pa recordar.

saúdos

Carlos Sousa dijo...

Home, a crítica obxetiva pola túa parte sería bastante complicada (igual que se a tivese que facer eu), pero saíuche moi ben, merecedora de saír na prensa.
Alédome que disfrutaras, poñénseme os dentes largos só de pensalo. Da próxima non pasa (sempre digo o mesmo).

Apertas

A lareira de Santiso dijo...

Eu tamén estiven por alí, e tamén pensei, á saída, que se botaba moito de menos á Olga Román. Vin a Sabina moito máis lento nos movementos, vese que a idade non perdoa, pero saín co mesmo chute de enerxía de sempre.
Gustoume a túa crónica, raposo.

Bolboreteira dijo...

Qué envexa! Sana ehh!
Sempre merecen a pena os concertos de Sabina, se lo curra el tio :).
Alegrome que o disfrutases.
Un bico

Mr Tichborne dijo...

Se é que o escoitou, que tal está o novo disco de Sabina? Porque o penúltimo é moi esquecíbel... En canto os concertos (eu vino en Ferrol hai anos) se está en forma, non defrauda, sobre todo cando ataca cos clásicos.
saúdos

Unknown dijo...

Nótase que viviches con intensidade o concerto.
Eu non renego nadiña de Sabina; pero teño a alma demasiado folqueira e...é o que hai!.

Apertas

Chousa da Alcandra dijo...

E a que será debido que ás veces Blogger "cómeme" parte do nome?. Gustareille tanto como Sabina ó Raposo?. A saber...

Mer dijo...

morro de envexa!

a próxima vez leva unha camariña, ho!

bicos

Zeltia dijo...

sabina é o poeta das putas e dos borrachos.
da penumbra e do suor.
da vitalidade e a malencolía.
do sexo e do desamor.
dos suicidas e os soñadores.
dos tristes e dos canallas.
dos mullereiros e das solteironas.
dos feridos e dos que firen.
dos que apuran a vida e dos que a desexan.
voz non terá,
feo será,
vello tamén irá,
pero é o poeta das barras dos bares,
dos antros con fume,
das camas baleiras.

viva sabina, coññññño!!!

Deambulando con Artabria dijo...

Bo resumo...

Barreira dijo...

Disque non collia un alfiler no pavillón. Pois alegrome de que o pasarades ben.
Saudos.

fonsilleda dijo...

Me alegro mucho de que haya salido todo tan bien. Supongo que tal como se esperaba de Sabina.
Bicos.

hormiga dijo...

gustame moito a do pirata coxo! bueno, hai outras moito mellores, pero a esa téñolle un especial aprecio.

Maribel-bel dijo...

Eu tamén estiven...andabas collendo apuntes para facer unha verdadeira crítica, que digo que foi obxetiva. Máis non contas nada de como terminou a noite eh. Biquiños

Ra dijo...

Por aquí llega el 22 de diciembre, creo, que es cuando yo no sé si voy o vengo...este hombre siempre me hace igual :D


Qué envidia, Raposo.

An dijo...

Agardo que o pasases ben, por certo, pasate por paxaradas se queres ver o resultado do sorteo. SAúdos e apertas

Sun Iou Miou dijo...

Non se pode pedir todo, sobre todo cando non se pode pedir nada. Pena que non nolo poida vostede cantar, señor Raposo.

Xan dijo...

Raposo: Unha crónica moi lograda, poética, acolledora, tenra. Anque non son moi de Sabina recoñezo a seu valia. Alégrome dese goce que tamben soubeches transmitir
Un saúdo

Zeltia dijo...

seica afogaches coa chuvia destes dias?

;-)

pois xa saiu o sol, raposiño!