Axuste de contas

Como un golpe de mar

na metade da fronte

como un golpe de mar

cando os mariños poñen rumbo

ó corazón da noiteboa.

Polos recantos voaron bolboretas azuis

que despois se desfacían

contra as hélices dos avións

que sucaban un ceo encapotado.

Unha fumareda envolve as horas

das malditas madrugadas

nun axuste de contas comigo mesmo.

A infancia saloucando polas congostras

a infancia convertida en cinzas

coma o cadáver dun animal

sacrificado ós vellos deuses

cando os reis magos 

non puideron  chegar a tempo

porque trabucaron o camiño

e acabaron indocumentados

delirando en calquera comisaría

e a carón do presebe 

só queda o recendo da morriña

do que puido ser e non foi

e un cartel  na porta

de “Pechado por reformas”.

                                  Do poemario "A pel no asfalto", incluído no libro "Zocas e decibelios"